پیش بینی شرایط آب و هوایی در سفر با مشاهده ابرها - تور فرانسه

ابر ها چه هستند؟

ابرها گروه هایی از قطرات کوچک آب (بخارات یا شبنم) و یا کریستال های یخ هستند که به تیکه های گرد و غبار در جو می چسبند. ابرها برای آب و هوای زمین بسیار مهم هستند. در نتیجه متخصصان هواشناسی، انواع ابرها و حرکت آنها را مطالعه می نمایند. در واقع، بدون ابر، باران یا برفی وجود نخواهد داشت! ابرها در تمام اشکال و مقدار های مختلف تشکیل می شوند. بعضی از آنها واقعاً در ارتفاعات پایین تشکیل می شوند و بعضی از آنها در آسمان و در ارتفاعات بالا قرار دارند.

دانشمندان یک سیستم تعیین برای طبقه بندی انواع ابرها تعریف نموده اند. هر ابری که می بینید می تواند به یکی از این دسته های مختلف، بر اساس شکل کلی خود و ارتفاع قرارگیریشان در جو تعلق بگیرد.

ابرهای سیروس

ابرهای سیروس در واقع مرتفع ترین و بالاترین انواع ابرها در جو زمین می باشند. ابرهای سیروس در واقع ابرهایی نازک و دودی شکل هستند که اغلب در روزهایی که شرایط آب و هوایی مناسب باشد و باد کمی می وزد تشکیل می شوند. در واقع کلمه سیروس cirrus به معنای پیچ خوردن مو در زبان لاتین است!

به علت دمای انجمادی که در بالای اتمسفر وجود دارد، این ابرها معمولا از کریستالهای یخ ساخته می شوند که به آن ها ظاهر سفید و روشنی می دهد.

شکل این ابرها به صورت صفحه های پخش شده و مسطح می باشد، به طوری که به مقدار سایر ابرها ضخیم قطور نیستند. ابرهای سیروس در تکه های وسیعی توسعه می یابند و شکاف زیادی بین تکه های آن ها در آسمان وجود دارد.

از آنجایی که از زمین فاصله فراوانی دارند، اغلب تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی سطح زمین قرار نمی گیرند. در عوض، آنها بسیار آرام، از غرب به شرق شناور هستند.

آیا می دانستید؟

ابرهای سیروس اغلب نشانه ای هستند از اینکه شرایط آب و هوا رو به بدتر شدن، تغییر می نماید.

ابرهای کومولوس

ابرهای کومولوس سفید و روشن هستند و مانند گلوله های بزرگ پنبه به نظر می رسند. کلمه کومولوس cumulus در لاتین برای توده یا کپه heap یا pile استفاده می گردد. شکل بیشتر ابرهای کومولوس، گاهی بسیار ضخیم و بلند هستند و اغلب به سمت بالا رشد می نمایند. یک راه آسان برای یادآوری نام این ابر در زبان انگلیسی این است که کلمه اکومیولیت accumulate را به خاطر بیاورید. چرا که معنی این کلمه یعنی جمع آوری کردن به منظور افزایش بیشتر.

قسمت تحتانی این ابرها اغلب مسطح است و قسمت بالایی ابرهای کومولوس معمولا به شکل پف پفی و گرد تشکیل شده اند. در بین انواع ابرها این نوع ابر به طور عمودی رشد می یابد. در نتیجه می توانند ارتفاع بسیار زیادی بگیرند و بسیار بزرگ و غول پیکر باشند.

ابرهای استراتوس

ابرهای استراتوس، ابرهایی خاکستری و ضخیم بوده و مانند مهی به نظر می رسند که زمین را لمس ننموده اند. در واقع، این ابرها گاهی اوقات از مه ای تشکیل شده اند که از سمت زمین به سمت بالا حرکت نموده است. همانطور که ممکن است حدس بزنید، در میان انواع ابرها این ها ابرهایی کم ارتفاع هستند، به این معنی که در نزدیکی سطح زمین تشکیل می شوند.

وقتی کسی اشاره به یک روز خاکستری و ابری می نماید، معمولاً منظورش این ابرهای ضخیم و یکنواخت می باشد. ابرهای استراتوس اغلب نور، باران یا برف را فراوری می نمایند، به خصوص زمانی که یک ابر نیمبواستراتوس باشند. در نتیجه در صورت مشاهده این ابرها حتما منتظر باران باشید.

ابرهای نیمبوس

کلمه نیمبوس nimbus به معنای باران در لاتین است، پس این نوع ابرها، باران فراوری می نمایند. هر ابر با پیشوند nimbo یا پسوند nimbus یک نوع ابر باران زا می باشد. به عنوان مثال، یک ابر نیمبواستراتوس یک ابر استراتوس است که باران یا برف ایجاد می نماید. از آنجایی که ابرهای بارانی ابرهایی راکد، خاکستری و بی شکلی هستند، ابرهای نیمبواستراتوسی را می توان در روزهای بارانی و خاکستری مشاهده کرد.

نوع دیگری از ابرهای بارانی کومولونیمبوس ها هستند. از آنجایی که ابرهای کومولوس، بزرگ و توده ای هستند، ابرهای کومولونیمبوس نیز مشابه آن ها بوده و بسیار غول پیکر می باشند. به گونه ای که کوچکترین آن ها تنها 1000 فوت بالاتر از زمین قرار گرفته و 39000 فوت ارتفاع دارند! این گونه ابرها، گاهی اوقات ابرهای طوفان زا نام برده می شوند و آن هم زمانی است که شکل یک عصا به خود می گیرند که مطمئناً نشان از طوفانی مهیب است!

رعد و برق سنگین و حتی گردباد با این نوع ابر ارتباط مستقیم دارد (گردبادهای ستونی به یک ابر کومولونیمبوس متصل است). شکل این ابر را در تصویر زیر مشاهده می کنید.

معنای ترکیب ابرها با هم

شما ممکن است از بخش آخر متن، در خصوص انواع ابرهای نیمبوس متوجه شده باشید که بیش از 4 ابر سیروس، کولومبوس، استراتوس و نیمبوس در جهان وجود دارد. در مطالب بالا به شما درباره ابرهای نیمبواستراتوس و ابرهای کومولونیمبوس گفتیم، پس اکنون به معرفی بعضی دیگر از انواع ابرها می پردازیم.

بیشتر ابرها را می توان با ترکیب کردن 4 نوع ابر اصلی توصیف کرد. به عنوان مثال، ابرهای سیروکومولوس ابرهایی هستند که به صورت عمودی رشد نموده و (رنگ تعیینی ندارند) در سطح بالای جو تشکیل شده اند.

ابرهای سیرواستراتوس، ابرهای ورقه ای نازک و نواری هستند. مطلب جالب در خصوص این نوع ابر این است که آن ها توانایی ایجاد هاله را در اطراف خورشید یا ماه دارند! این واقعه ناشی از شکست نور در میان بخارات ابر می باشد.

ابرهایی به نام سیرونیمبوس cirronimbus یا نیمبوسیروس nimbocirrus وجود ندارد. علت این موضوع این است که ابرهای سیروس به ندرت باران زا هستند. هنگامی که باران از آن ها می بارد، در واقع این باران، به صورت کریستال های یخ کوچکی تشکیل می گردد که قبل از اینکه به زمین برسند، تبخیر می شوند.

شکل های عجیب ابرها

به غیر از ابرهای رایج که قبلا با آنها آشنا شدید، انواع مختلفی از ابرها وجود دارد که کاملا متفاوت از آنچه که قبلاً ذکر شد، دیده می شوند. این ابرهای نادر (و عجیب و غریب) تحت شرایط خاصی تشکیل می شوند.

ابرهای لنتیکولار (عدسی شکل) Lenticular clouds: این ابرها گاهی اوقات به علت ظاهر UFO شکل غیر طبیعیشان ابرهای نعلبکی شکل نیز نامیده می شوند. ابرهای لنتیکولار ظاهری شبیه لنز دارند و در بالای ارتفاعات بلند (بالای یک کوه یا تپه بزرگ) تشکیل می شوند.

منبع: zmescience.com