ماجرای توقیف درشکه ها و تجمع سورچی ها؛ چرا تردد درشکه ها در تهران ممنوع شد؟ - تور فرانسه

به گزارش همشهری؛ شرکت درشکه رانی سال1269 در تهران آغاز به کار کرد تا به نحوه تردد درشکه ها و فعالیت درشکه چی ها نظارت کند. اداره نظمیه هم از 25آبان سال1299 اقدام به امتحان گیری از درشکه چی ها برای اعطای گواهینامه به آن ها کرد و حتی اسب ها و درشکه ها نیز در شهربانی معاینه و آنالیز می شدند تا سلامت آن ها تأیید گردد.

پس از مدت کوتاهی درشکه سواری و تردد با این وسیله نقلیه در محله های تهران باب شد و تعداد درشکه ها افزایش پیدا کرد. با این وجود، درشکه و گاری کمی در جنوب شهر وجود داشت و مردم مجبور بودند کرایه بیشتری به سورچی ها بدهند تا آن ها را به مقصد برساند. همین موضوع سبب شد تا بازار کار برای شهرستانی ها در جنوب مرکز ایجاد گردد و برای کسب عایدی، با درشکه های خود به تهران آمدند.

پس از ورود خودرو به تهران و استقبال مردم از این وسیله نقلیه، به یکباره 150هزار وسیله نقلیه موتوری در مرکز به راه افتاد. اینطور بود که تردد درشکه ها در شهر به خصوص جنوب شهر به علت تعداد زیاد گاری ها و کندی حرکت آن ها باعث ایجاد مسائل ترافیکی شد و راننده خودرو ها را به دردسر انداخت.

سه شنبه 28فروردین سال1341 مقامات هدایت و رانندگی اعلام کردند تعداد درشکه ها و گاری های تهران افزایش پیدا نموده و در خیابان های جنوبی شهر بیش از 800درشکه مشغول به کار هستند.

به همین علت، آن ها باعث بند آمدن خیابان ها و اختلال در عبور و مرور شده اند؛ بنابراین همان روز تا ساعت22 در محله های جنوبی تهران از جمله پل امامزاده معصوم (ع) در منطقه10 کنونی، چهارراه عباسی در منطقه11، شوش و دروازه غار در منطقه12، جوادیه و نازی آباد در منطقه16 و امامزاده حسن (ع) و قلعه مرغی در منطقه17 به راه افتادند و وسایل نقلیه کندرو را متوقف کردند.

در این طرح بیش از 300دستگاه درشکه، 200دستگاه گاری و 150دستگاه چرخ دستی متوقف و به توقفگاهی در جاده آرامگاه شهرری برده شد. کسانی هم که از دست مأموران فرار نموده بودند، در گوشه ای از گاراژ ها و کاروانسرا ها مخفی شدند و یابو ها را باز نموده و چرخ های درشکه را درآوردند.

اسب کسانی هم که درشکه هایشان به قرارگاه منتقل شده بود، به آن ها تحویل داده شد، اما برخی ها از گرفتن آن خودداری نموده و گفتند: حالا که درشکه را از ما می گیرید، اسب را هم خودتان نگه دارید. آن ها اعلام کردند بیکار شده اند و باید به شرایط شان رسیدگی گردد. با این وجود توجهی به حرف هایشان نشد و درشکه چی ها و گاری چی های بیکار در اتحادیه درشکه داران تجمع کردند.

رئیس اتحادیه هم برای معین تکلیف آن ها به اداره هدایت و شهرداری رفت و بالاخره این غائله با دستور دکتر علی امینی نخست وزیر وقت، ختم به خیر شد، به این صورت که درشکه داران فقط در حومه تهران فعالیت نمایند.

البته فقط به درشکه هایی هم اجازه فعالیت داده شد که دارای معاینه فنی درشکه و بهداشت و سلامت کامل اسب ها بوده و سورچی ها نیز از پاکیزگی و نظافت کامل برخوردار باشند.

به درشکه های فرسوده، گاری های دستی و چرخ های دستی هم به هیچ عنوان اجازه کار داده نشد. بعلاوه رئیس هدایت و رانندگی قول داد اگر درشکه داران با هم توافق نمایند، به هر 10نفر از آن ها امتیاز یک شماره تاکسی با موافقت دولت داده می گردد.