تاثیر امنیت بر گردشگری چگونه است؟ - تور فرانسه

گردشگری علاوه بر این که بزرگ ترین و پررونق ترین صنعت جهان است گسترده ترین صنعت خدماتی و از مهم ترین صنایع اشتغال زا نیز محسوب می گردد. در گستره فعالیت های این صنعت، سازمان ها و شرکت های بسیاری در بخش های گوناگون حمل ونقل، اقامت و پذیرایی، فروشگاه ها و شرکت های عرضه نماینده مواد غذایی حضور دارند و به نوعی استخوان بندی این صنعت را تشکیل می دهند. با این حال توسعه این صنعت به مولفه های متعددی احتیاج دارد که امنیت از مهم ترین آنها است. امروزه امنیت به عنوان مهم ترین و زیربنایی ترین اصل در تدوین استراتژی توسعه گردشگری در سطح جهان به شمار می رود. امنیت و گردشگری دو مقوله وابسته به یکدیگرند که در مناسبات داخلی و بین المللی در ارتباط تنگاتنگ قرار دارند و در تعامل دو جانبه، هم می توانند تاثیر افزایشی بر یکدیگر داشته باشند و هم تاثیر کاهشی.

به عبارتی اندازه امنیت یک منطقه است که رونق یا رکود گردشگری در آن منطقه را رقم می زند. آنچه که امنیت گردشگری نامیده می گردد، تامین امنیت در تمامی حوزه های وابسته به این صنعت همانند سیستم حمل ونقل، بوروکراسی در تشریفات ویزا، امنیت اجتماعی و سیاسی مقصد، بیمه و نحوه فعالیت اصناف است. در این میان حمل ونقل قلب صنعت گردشگری و خط اتصال میان مبدا و مقصد و سایر خدمات موجود است. کارآیی و امنیت این سیستم، مشخص نماینده نوع تجربه و کیفیتی است که از سفر به دست می آید؛ تاجایی که گردشگری عمدتا در مناطقی پیشرفته که شبکه های وسیع حمل ونقل به ویژه حمل ونقل هوایی در آن وجود داشته و با نظامی قانونمند در راستای تسهیل حمل ونقل مسافران توام با تامین امنیت آنان فعال بوده اند، بیشتر پیشرفته است. در این میان، امنیت پروازی مهم ترین موضوع در مبحث حمل ونقل هوایی است و در این راستا هواپیماهای مسافربری باید از همه نظر از استانداردهای لازم برخوردار باشند تا به این ترتیب ریسک سوانح هوایی و رویدادهای بزرگ به حداقل برسد.

مسائل ساختاری صنعت هوایی

همه این ها در حالی است که صنعت حمل ونقل هوایی بعضی از کشورهای جهان به ویژه پاره ای از کشورهای آسیایی و آفریقایی دارای مسائل ساختاری فراوانی است؛ از جمله این مسائل می توان به فرسودگی ناوگان هوایی اشاره نمود که باعث افزایش ضریب خطرپذیری مسافران شده و افزایش اندازه تاخیر پروازها یا لغو آنان را در پی دارد. مشکل تامین قطعات و لوازم یدکی هواپیماها نیز به علت ارزان نبودن برای بعضی شرکت های هواپیمایی یا تحریم های اعمال شده برای پاره ای دیگر از کشورها از سوی کشور سازنده هواپیما، در کنار نداشتن برنامه پروازی ثابت برای تمام شهرهای یک کشور یا تمام مقاصد اصلی سایر کشورها از دیگر دلایل ضعف صنعت حمل ونقل هوایی است که بعضا سوانح ناگواری را نیز رقم می زند.

آخرین نمونه از این قبیل سوانح را روز چهارشنبه 13 مرداد شاهد بودیم؛ سانحه ای که در خطوط هوایی امارات به عنوان یکی از معتبرترین و پرترافیک ترین خطوط هوایی در عرصه بین الملل رخ داد و در جریان آن نقص فنی یک فروند بوئینگ 777 هواپیمایی امارات با 275 سرنشین که هند را به مقصد دبی ترک نموده بود، منجر به فرود اضطراری و البته بدون چرخ هواپیما در فرودگاه دبی شد، اگرچه خوشبختانه این سانحه خطر جانی برای مسافران و کادر پرواز در پی نداشت، اما بنابر آنچه خبرگزاری های رسمی مخابره کردند این سانحه فرودگاه دبی را به عنوان یکی از پرازدحام ترین فرودگاه های خاورمیانه، به مدت چند ساعت تعطیل کرد و منجر به لغو 237 پرواز ورودی و خروجی این فرودگاه شد و طبعا برنامه کاری و تفریحی تعداد زیادی از تجار، گردشگران و دانشجویان را در سطح جهان تحت تاثیر قرار داد. این رویداد و سایر رویدادها و سوانح مشابه از دلایلی است که موجب شده بیشتر مسافران تمایل به استفاده از پروازهایی داشته باشند که علاوه بر خدمات کیفی استاندارد و مطلوب، از بیشترین ضریب ایمنی نیز برخوردارند. ناوگان هواپیمایی ایمن، ساختارهای زیربنایی استاندارد و احتیاجسنجی مخاطبان از عمده ترین عوامل تاثیرگذار در کاهش وقوع چنین سوانحی است. شرکت های هوایی که به این فاکتورها توجه دارند و در این راستا با برنامه ریزی مناسب و هزینه کرد لازم خدمات ایمنی را به مسافران خود ارائه می دهند، پیروز شده اند بیشترین تعداد گردشگران را به ویژه در سال های اخیر به خود اختصاص دهند و از این طریق به درآمدزایی به وسیله این صنعت نیز دست پیدا نمایند.