دریافت سیگنال مشکوکی از نزدیک ترین ستاره به منظومه شمسی! - تور فرانسه

به گزارش فرادید به نقل از forbes؛ پروکسیما قنطورس نزدیک ترین ستاره به خورشید ماست. البته 4.2 سال نوری از منظومه شمسی فاصله دارد و آن قدر کم نور است که با چشم غیر مسلح دیده نمی گردد. به تازگی یک سیگنال رادیویی کشف شده که محققان معتقدند از همین جرم آسمانی منشاء می گیرد.

اندرو سیمیون محقق دانشگاه برکلی کالیفرنیا، می گوید این سیگنال خصوصیاتی دارد که توجه بسیاری را جلب نموده؛ اما هنوز به طور کامل قابل شرح نیست. یکی از جالب ترین ویژگی های آن، اینکه طیف رادیویی بسیار باریک 982 مگاهرتزی دارد. این محدوده طیف رادیویی معمولا عاری از سیگنال هایی است که ماهواره های دست ساز و فضاپیما ها به وجود می آورند.

همچنین دانشمندان می گویند هیچ راه شناخته شده ای وجود ندارد که بتوان انرژی الکترومغناطیسی را به صورت یک فرکانس تک باند درآورد. به گفته سیمیون، شاید روش های ناشناخته ای در فیزیک پلاسما برای رمزگشایی از این سیگنال وجود داشته باشد؛ اما او اذعان می نماید در حال حاضر تنها منبعی را که می توان به چنین سیگنالی ربط داد، تکنولوژیکی است.

سیگنال منتسب به ستاره پروکسیما قنطورس در قالب پروژه ای موسوم به Breakthrough Listen شناسایی شد که توسط سیمیون راهنمایی و از سوی میلیاردر روس، یوری میلنر حمایت اقتصادی می گردد.

هدف از اجرای پروژه این است که با بررسی داده های جمع آوری شده از تلسکوپ های رادیویی در سراسر دنیا، شواهدی از تکنولوژی فرازمینی و تمدن های پیشرفته فضایی کشف گردد.

موج رادیویی ناشناخته که در دست بررسی است از سمت ستاره پروکسیما قنطورس می آید که در فاصله 4 سال نوری از زمین قرار گرفته است. این غولی گازی در کمربند قابل سکونت اش، یعنی منطقه ای که می تواند حیات در آن به وجود آید، سیاره ای مشابه زمین به نام پروکسیما ب دارد هرچند وجود آب در آن ثابت نشده است.

پیشتر دانشمندان در سال 2017 با مدل سازی رایانه ای نشان داده بودند که اگر این سیاره جوی مانند جو زمین داشته باشد، تشعشعات شدید و شعله های مهیب گرمای بسته از ستاره اصلی در مدت کوتاهی می توانند آن را از بین ببرند.

پاره ای از دانشمندان هرچند منشأ حیات فرازمینی در فضا را رد نمی نمایند، با این حال می گویند احتمال اینکه چنین حیاتی در منظومه همسایه وجود داشته باشد بسیار کم است.

لوئیس دارتنل، متخصص نجوم و استاد ارتباطات علمی در دانشگاه وست مینستر می گوید: اگر حیاتی فرازمینی در آن ناحیه وجود داشته باشد پس تقریبا قطعا می توان گفت باید در مقیاس وسیع تری در سراسر کهکشان نیز گسترش یافته باشد. شانس اینکه در سراسر کهکشان و با وجود 400 میلیارد ستاره تنها دو تمدن وجود داشته باشند و آن دو هم دقیقا کنار هم ایجاد شده باشند، چیزی است که فراتر از مرز های عقل و منطق است.

نشریه گاردین به نقل از منابع مطلع نوشت: پس از Wow! Signal شناسایی شده در سال 1977، این سیگنال اولین نشانه جدی از ارتباط بیگانگان است. البته این خبرگذاری در ادامه گفت منشأ این سیگنال می تواند مانند منشأ احتاقتصادی Wow! Signal، یک ستاره دنباله دار یا حتی یک ابر هیدروژنی کاملاً معمولی هم باشد و این سیگنال ارتباط بیگانگان با زمین را اثبات نمی نماید.

سوفیا شیخ، مسئول بررسی و بررسی این سیگنال در دانشگاه Penn State، مدعی شد این سیگنال شگفت انگیزترین سیگنال دریافت شده در پروژه Breakthrough Listen است، چون توانسته از تعداد بسیاری از فیلتر های طراحی شده توسط محققین عبور کند. وی در ادامه نیز مطرح نمود پژوهشگران نام BLC 1 (Breakthrough Listen Candidate 1) را برای این سیگنال انتخاب نموده اند.

یک چالش مهم و ذاتی در جست وجو برای بیگانگان و ارتباط با فرازمینی ها این است که هیچ کس نمی داند بیگانگان چگونه ارتباط برقرار می نمایند. همچنین هیچ کس تمام منابع طبیعی که سیگنال های رادیویی در کیهان فراوری می نمایند را هم نمی شناسد؛ پس هر زمان سیگنالی دریافت گردد که حتی با احتمال بسیار کوچکی از یک منشأ غیرطبیعی و تکنولوژیکی باشد و نتوان آن را با پدیده های معمولی شرح داد، همه نگاه ها به سمت بیگانگان و فرازمینی ها خیره می گردد.

تا به امروز هیچ جزئیاتی از این سیگنال عمومی نشده و به احتمال زیاد حتی زمانی که این اطلاعات در دست دیگر پژوهشگران و عموم مردم قرار گیرد هم نمی توان در خصوص منشأ BLC 1 پاسخ مطمئنی ارائه کرد.

نظر شما در خصوص سیگنال BLC 1 چیست، آیا دلیل ساده ای برای شرح این سیگنال 980 مگاهرتزی دارید یا بیگانگان را مسئول ارسال آن می دانید؟

پروکسیما قنطورس یک ستاره کوتوله قرمز با فاصله 4.28 سال نوری و نزدیک ترین ستاره به زمین پس از خورشید است در صورت فلکی قنطورس است. این ستاره در سال 1915 و توسط رابرت اینز، رئیس رصدخانه ملی آفریقای جنوبی کشف شد.

پروکسیما قنطورس جزئی از سامانه ستاره ای آلفا قنطورس به شمار می آید و نزدیک ترین ستاره به خورشید ما است. از آنجایی که این ستاره نسبت به دیگر ستاره ها به زمین بسیار نزدیک است، می توان اندازه قطر زاویه ای آن را به طور مستقیم اندازه گرفت که این مقدار یک هفتم قطر زاویه ای خورشید محاسبه شده است. پروکسیما قنطورس جرمی حدود یک هشتم جرم خورشید دارد و میانگین چگالی آن 40 برابر خورشید است؛ و درخشندگی بسیار پائینی دارد، این ستاره یک ستاره شراره ای است و تغییرات زیادی در قدر ظاهری آن دیده می گردد.

میدان مغناطیسی این ستاره از انتقال گرمای درون و بیرون ستاره تشکیل شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد پرتو های ایکس منتشر شده از این ستاره بسیار به خورشید شباهت دارد و فراوری انرژی پائین در ستاره نشان می دهد که این ستاره 4 تریلیون سال دیگر در رشته اصلی خواهد ماند. یا حدود 300 برابر سن دنیا.

جستجو های که جهت پیدا کردن همدم این ستاره انجام گرفته تا به امروز ناموفق بوده است؛ اگرچه این کوشش ها نشان داد که این همدم می تواند فقط در کنار یک کوتوله قهوه ای یا یک سیاره پرجرم باشد. برای کشف این گونه اجرام، مأموریت فضایی تداخل سنجی نیز اجرا شده است. از آنجا که پروکسیما قنطورس یک کوتوله قرمز و یک ستاره شعله زن است در صورت داشتن سیاره، این سیاره قطعاً فاقد زیست خواهد بود. پروکسیما قنطورس را به علت نزدیک بودن به عنوان یکی از گزینه های مسافرت میان ستاره ای پیشنهاد نموده اند.