سفرنامه یک روزه؛ ناشناخته های کرواسی - تور فرانسه

سفر کردن تجربه ای است که همواره ارزش امتحان کردن را دارد. برای همه ما پیش آمده است که در طول یک سفر همه افکار منفی و گرفتاری های خود را فراموش نموده باشیم؛ حال فرق نمی نماید که این سفر برای چه مدت باشد. گاهی حتی سفری یک روزه نیز می تواند حال و احوال انسان را دگرگون کند.

به همین بهانه به سراغ سفرنامه ای یک روزه به منطقه ها دورافتاده کرواسی رفته ایم. لازم به اشاره است که این سفرنامه از زبان خود نگارنده آن، سامانتا کارارو (Samantha Carraro)، است.

سال جاری برای آغاز تعطیلات تابستانی ام تصمیم گرفتم به سواحل کوچک و کمترشناخته شده کرواسی بروم تا بتوانم علاوه بر لذت بردن از جاذبه های طبیعی با فرهنگ مردم محلی آن نیز آشنا شوم.

در اوایل تابستان بود که برای دیدن منطقه ها آبازیا (Abbazia)، لوران (Lovran)، موسکنیکا دراگا (Moscenicka Draga) و ریجکا (Rijeka) به کرواسی سفر کردم. این منطقه ها شهرهای کوچک و کنار همی هستند که در کرانه های ساحلی این کشور قرار گرفته اند.

به محض رسیدن در ساعت 10:30 صبح و دیدن هوای آفتابی و وزش نسیمی خنک، یک راست به ساحل رفتم. پس از پیاده روی در ساحل به یکی از کافه های ساحلی رفتم و از نوشیدنی های محلی کیف کردم. چشم اندازی زیبا از سواحل سنگی در کنار بندر این منطقه، حس آرامش خوبی منتقل می کرد.

همان طور که گفتم این شهرها کوچک هستند و خیلی شلوغ و پرهیاهو نیستند. در سواحل نیز به غیر از تعداد کمی توریست، محلی های منطقه را می بینید که مشغول ماهی گیری هستند.

یکی دیگر از مشخصه های این شهرهای کوچک که باعث ذوق زدگی من شد، معماری جالب و کم نظیر آن ها بود. کرواسی کشوری است که به طور کلی از معماری های بسیار دیدنی برخوردار است. این موضوع حتی در شهرهای کوچکش نیز به وضوح پیدا است. بناهای کوچک و بزرگی که با معماری های ناب خود خیابان ها و کوچه و پس کوچه های آن ها را تزیین نموده اند.

پس از راهپیمایی و گشت و گذار در سطح شهر، تصمیم گرفتم برای نهار به یکی از رستوران های واقع در موسکنیکا دراگا بروم. برای نهار نوعی برنج همراه با میگو و ماهی سرخ نموده سفارش دادم. راستش را بخواهید قبل از سرو غذا می خواستم از آن عکس بگیرم ولی به قدری گرسنه بودم و البته غذایم خوشمزه بود که به کل فراموش کردم!

پس از صرف نهار مجددا به ساحل برگشتم. آب به قدری شفاف و زلال بود که هر بیننده ای را شیفته خود می کرد. دیدن کردن هنرنمایی موج سواران نیز بسیار هیجان انگیز بود.

پس از آن به لوران رفتم؛ منطقه ای که تا حدی با سایر شهرها متفاوت بود؛ چراکه از دریا دورتر بود و منطقه ها تاریخی بیشتری داشت. با کوچه های تودرتویی که بیشتر به عنوان ونیز کرواسی خوانده می گردد.

اما داستان در رجیکا به کل فرق می نماید. حال و هوای این شهر بیشتر از بقیه منطقه ها پر جنب و جوش و هیاهو است؛ از مغازه های پر زرق و برق تا ترافیک های کف خیابان ها. همین قضایا باعث می گردد که توریستان بیشتری در آن ببینید. خیابان کورزو (Korzo) مرز بین دو قسمت شهر برای خرید و پیاده روی است.

به هر ترتیب که بود، حال و هوای مختلفی در منطقه ها گوناگون کرواسی برای سلایق متفاوت برقرار است. چه بخواهید خرید کنید و چه اهل ماهیگیری باشید، می توانید آن ها را در کرواسی تجربه کنید. فقط یادتان باشید که هیچ جای جهان مانند مردم کرواسی نمی توانند ماهی سرخ نمایند!

سفر یک روزه ام به این منطقه ها باعث شد که از هیاهوی زندگی روزمره فاصله بگیرم و تا حدودی حس خوب آرامش را بچشم. بد نیست هر از چندگاهی از استرس و فشارهای روزانه فاصله بگیریم و به قسمت های لذت بخش تر زندگی بپردازیم. برای کارهایی که عاشقانه دوستشان داریم و با کمال میل از آن ها لذت می بریم بیشتر وقت صرف کنیم؛ بلکه بتوانیم به خود یادآور شویم که زندگی تا چه مقدار می تواند دلچسب باشد.