چرا جاده چالوس محبوب است؟ - تور فرانسه

جاده چالوس کجاست؟

جاده چالوس برترین جهت برای دسترسی به شهرهای غربی مازندران و شرقی گیلان است. بیشتری ها برای رفتن به کلاردشت، عباس آباد، نور و … جاده چالوس را انتخاب می نمایند. برای قرار گرفتن در این جاده باید وارد اتوبان تهران-کرج شویم. اگر از تهران می رویم باید قبل از پل فردیس به سمت راست بپیچیم. کلا ه های حصیری آویزان از مغازه ها در اول جهت خبر می دهند که راه را درست آمده ایم.

پرطرفدار بودن جاده چالوس باعث شده که راه های دسترسی به جز خودرو شخصی هم داشته باشد. برای مثال از ترمینال آزادی می توانیم سوار اتوبوس های چالوس شویم. علاوه بر آن تاکسی های تهران- چالوس در میدان آزادی از همین جاده می گذرند. تاکسی های میدان حافظ در کرج هم ما را به این جاده می رسانند. جاده ای که زیبایی اش باعث شده پرترافیک هم باشد و پیچ و خم هایش سالانه صدها نفر را به کام مرگ می کشاند.

این جاده، جزو سرسبزترین هاست و رودخانه و آبشارهای جهتش باعث می گردد مدام دل مان می خواهد ماشین را کنار بزنیم و هوایی تازه کنیم، باد در موهایمان بپیچد و دل مان نخواهد سفرمان به اتمام برسد.

جاذبه های جاده چالوس

رونق جاده چالوس به امروز و دیروز نیست. ناصرالدین شاه آنقدر عاشق این جهت بود که برای خودش در شهرستانک کاخی ساخت. در فیلم های قبل از انقلاب هم تصویر سیاه و سفید این پیچ وتاب ها به مان نشان می دهد که مردم برای سرگرمی به دل این جاده می زدند. جاده چالوس به صورت مستقل از شهر چالوس برای خودش جذابیت هایی دارد که در روزهای تعطیل خیلی ها را به سمت خود می کشاند.

رستوران های چالوس

رستوران ها و سفره خانه های جهت که برخی هایشان روی رودخانه ساخته شده اند و عمدتا غذاهای کبابی سرو می نمایند یکی از جذابیت ها برای صبحانه و ناهار روزهای آدینه اند. خیلی ها هم صرفا برای خوردن یک کاسه آش دوغ بعد از تونل کندوان دل به این جاده می زنند.

رستوران میرزایی قبل از سد کرج و در کیلومتر 9، رستوران حاج وهاب در آتشگاه، رستوران ارکیده در کیلومتر 12 و رستوران آبی بعد از تونل کندوان جزو برترین رستوران های جاده چالوس هستند. در منطقه آسارا و قبل از روستای کلاک هم بستنی معروف دهاتی را پیدا می کنیم که جزو معروف ترین ها در این جاده است. منطقه آسارا به علت باغ های زیادی که دارد، یکی از منطقه ها سرگرمیی جاده چالوس به شمار میرود.

پل خواب

قبل از کندوان، پلی به نام پل خواب قرار گرفته که رودخانه خروشانی از آن می گذرد. بیشتری ها این منطقه را برای چادر زدن انتخاب می نمایند.

ولشت

یکی دیگر از دلایل افتادن در جهت جاده چالوس، جاذبه هایی مثل دریاچه ولشت است. برای رسیدن به این دریاچه باید بعد از مرزن آباد وارد جاده مرزن آباد- کلاردشت بشویم و بعد از10 کیلومتر رانندگی به سمت جاده ولشت حرکت کنیم. کل این جهت 23 کیلومتر است و در یک روز بدون ترافیک رفتن به آن 50 دقیقه زمان می برد. این دریاچه، جزو دریاچه های آب شیرین است و ماهیگیری هم از سرگرمی های رایج کنار آن است.

کلاردشت

در همین جهت رسیدن به دریاچه ولشت، به جای اینکه از جاده کلاردشت خارج شویم می توانیم جهت را ادامه بدهیم تا به جنگل های مازیچال، عباس آباد، آزو، مجل و یا آبشار آکاپل برسیم.

کندلوس

برخی ها کمی بعد از مرزن آباد به سمت روستای کندلوس منحرف می شوند. کندلوس، روستایی ست با قدمت چهارهزار ساله. این روستا هم خودش تماشای ست و هم طبیعتش. آبشار کندلوس، نزدیک به این روستاست و از ارتفاع 10 متری و از بالای کوهی سرسبز به زمین می ریزد.

ونیز ایران

25 کیلومتر بعد از آغاز جاده چالوس با روستایی به نام واریان روبرو می شویم. جایی که امروز بستر سد کرج است، قبلا بخشی از این روستا بوده، ولی از وقتی سد ساخته شد بخشی از روستا هم به زیر آب رفت و همین موضوع باعث شد تا برای ساکنان روستا راهی به جز راه آبی وجود نداشته باشد. گردشگران کمی تا به حال پیروز به تماشا این روستا شده اند و همین هم اینجا را مرموز نموده.

آبشار نوجان و خور

در کیلومتر 15 جاده چالوس می توانیم به سمت فرعی آبشار نوجان منحرف شویم و 10 کیلومتر بعد به این آبشار برسیم. یکی دیگر از سرگرمی های جاده چالوس این است که به سمت فرعی خوزنکلا بپیچیم و با ادامه جهت به سمت خور، آبشاری به همین نام و قدیمی ترین چنار ایران را در امام زاده حسین (ع) ببینیم.

سوغاتی چی بخریم؟

جهت برگشت برای خیلی ها یعنی خرید سوغاتی. تعداد این مغازه ها نزدیک به شهر چالوس و یا مرزن آباد بیشتر است؛ اما با این حال از وقتی وارد جاده چالوس می شویم تا موقع برگشت، جهتمان پر از فروشگاه های زیتون است. مغازه هایی که چند دبه بزرگ زیتون های پرورده و غیر پرورده را دم در گذاشته اند و با قیمت مناسب تری نسبت به زیتون های بسته بندی، می فروشند.

در هرکدام از این مغازه ها، کلوچه های لاهیجان هم پیدا می کنیم. لواشک های آلو جنگلی قرمز یا لواشک کیوی به رنگ سبز یکی از چیزهایی ست که باید امتحان کنیم. ترشی جات یکی دیگر از سوغاتی های شمال است که در مغازه های بین راه چالوس به وفور پیدا می گردد؛ ترشی پرتقال های کوچک، هندوانه ابوجهل، گوجه سبز، آناناس و از همه مهم تر ترشی سیر که بیشتر با ماهی خورده می گردد.

سوغاتی های جاده چالوس فقط خوردنی نیست؛ صنایع دستی اینجا حرف اول را می زند. نمدمالی ها شبیه فرش های کوچکی هستند که از کوبیدن پشم گوسفند درست می شوند. برخی از زنان دیگر هم گلیم می بافند و آن را در این مغازه ها می فروشند.

بخشی از کار و کاسبی زنان این منطقه هم با حصیربافی راه می افتد که با خرید سبدها و کلاه های حصیری به این کسب و کار یاری می کنیم، البته ناگفته نماند که برای خرید برخی هایشان باید پول خوبی هم بپردازیم.

عکس ها: خبرگزاری ایرنا و ایسنا