اندیشکده روسی، لزوم حفظ پیمان های کنترل تسلیحات؛ آیا چین هم وارد میدان می گردد؟ - تور فرانسه

با ما همراه باشید و با تور چین ارزان از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، کنترل و کاهش تسلیحات هسته ای همواره از مسائل مهم نظام بین الملل بوده که مذاکرات درباره آن از زمان جنگ سرد و بین دو ابرقدرت ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق برگزار می شد. اهمیت کاهش تسلیحات هسته ای در دنیا امروز همچنان قابل درک است و ضرورت دارد. این مسئله بین روسیه و آمریکا جریان دارد و پیوستن سایر کشورهای دارنده این تسلیحات نیز همچنان جای بحث است. در این زمینه اندیشکدهِ شورای امور بین الملل روسیه (ریاک)، مصاحبه ای را از آلکسی آرباتف، کارشناس مسائل امنیت ملی روسیه منتشر نموده است.

جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و دنیا را در صفحه اینستاگرامی خبرنگاران بخوانید. (کلیک کنید)

جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و دنیا را در کانال تلگرامی خبرنگاران بخوانید. (کلیک کنید)

آرباتوف در رابطه با چشم انداز و تمدید پیمان استارت-3 اعلام کرد: احتمال تمدید قرارداد وجود دارد. بایدن در طول مبارزات انتخاباتی خود وعده داد که این کار را انجام دهد. برای روشن شدن جزئیات بعضی موارد مانند اینکه روسیه کدام سیستم را مبنای محاسبه قرار می دهد، وجود دارد. تعیین است که روسیه موافقت کرد تا جدیدترین سیستم آوانگارد (موشک بالستیک با کلاهک راهنمایی شونده) در پیمان گنجانده گردد. البته همین موضوع در رابطه با موشک بالستیک قاره پیمای جدید سامارات نیز صدق می نماید. در اینجا سؤالی به وجود نمی آید.

وی ادامه می دهد: مسئله می تواند در رابطه با سیستم کینژال (Кинжал) به وجود بیاید. برد این موشک 1500 کیلومتر است و اکنون روی جنگنده میگ-31 نصب شده است، اما بر روی بمب افکن های متوسط Tu-22M3 نیز قابل نصب است. آنها موضوع بحث در دهه 1970 بودند، در آن شرایط اتحاد جماهیر شوروی موافقت کرد که این هواپیماها را به سیستم سوخت گیری مجهز نکند، یعنی به آنها دامنه استراتژیک ندهد. آنها نیز تحت قرارداد سالت 2 در سال 1979، در اعتبار پیمان گنجانده نشدند. اکنون، بر اساس بعضی گزارش ها، آنها به سیستم سوخت رسانی در هوا مجهز شده اند و بدین ترتیب دامنه عمل بسیار بیشتری را به دست می آورند. این موضوع ممکن است در تمدید استارت-3 تأخیر ایجاد کند.

کارشناس روس بیان می نماید: محاسبه یک اصطلاح بسیار ساده ای است. در سیاست همه چیز مورد توجه قرار می گیرد و هر یک از امکانات همه 9 کشور دارنده تسلیحات هسته ای، ظاهراً از این روش یا روش دیگری محاسبه می گردد. اگر ما در خصوص پیوستن بعضی کشورهای ثالث به مذاکرات و امضای قرارداد جدیدی صحبت کنیم، این خود موضوع متفاوتی است. احتمال اینکه در یک مدت زمان قابل پیش بینی بتوان کشوری به این مسائل کشاند، بسیار کم است. برای نمونه ترامپ مستقیماً خواهان شرکت چین در معاهده بعدی شد. در پاسخ نیز روسیه مشارکت فرانسه و انگلیس را به میان آورد و مباحث از این سطح برای مشارکت سایر کشورها فراتر نرفت.

در این مصاحبه آمده است: دولت دموکرات به رهبری بایدن، تا به امروز موضع انعطاف پذیرتر و منسجم تری نسبت به این مسئله داشته است. البته آنها نیز می گویند که چین را باید در نظر گرفت، اما این این لزوماً در رابطه با سلاح های استراتژیک صدق نمی نماید، آنها ظاهراً قصد دارند مذاکرات با چین را در خصوص موشک های میانبرد زمینی شروع نمایند. همه این موارد هنوز غیررسمی است، اما افراد نزدیک به دولت جدید آمریکا به طور فعال درباره این موضوعات بحث نموده و نظرات خود را در رسانه های مختلف بیان می نمایند. با توجه به موضعی که دولت بایدن در این مورد اتخاذ نموده، یا مذاکرات درباره تسلیحات استراتژیک ادامه می یابد یا بلافاصله به بن بست می رسد، زیرا روسیه مجدداً مسئله مشارکت انگلیس و فرانسه را مطرح می نماید.

آرباتف معتقد است: در خصوص مسائل فنی، روسیه به احتمال زیاد موضوع سیستم های استراتژیک غیرهسته ای را مطرح خواهد نمود. مدت زیادی است که این موضوع مورد بحث قرار می گیرد و مانند همواره در چنین مواردی موضوع کمی محو می گردد. اما به نظر من لحاظ کردن چنین مسئله ای بسیار لازم است، زیرا در میان عوامل جدیدی که ثبات استراتژیک را تضعیف می نماید، توسعه سیستم های غیرهسته ای برد بلند با دقت بالا هم در هوا و هم در دریا، سیستم های مافوق صوت و موشک های ایروبالستیک بیشترین تأثیر را خواهد داشت. بعضی از عناصر مهم نیروهای هسته ای استراتژیک و سیستم های کنترل آنها، در برابر حملات غیرهسته ای آسیب پذیر می گردد.

وی می افزاید: البته آمریکایی ها به طور قاطع با این موضوع مخالفت خواهند کرد، آنها بر کاهش گسترده تسلیحات هسته ای پافشاری می نمایند. از سوی دیگر روسیه نیز به احتمال زیاد بر کاهش جزئی نسبت به سقف هایی (700، 800 برای پرتابگرهای مستقر و غیرمستقر، 1550 برای کلاهک ها) که در شرایط فعلی وجود دارد، تأکید می نماید.

کارشناس روس بیان می نماید: مانع دیگر، سیستم های جدید ما است. این سیستم ها شامل زیردریایی بین قاره ای پازیدون، یک موشک قاره ای زمین پایه با موتور هسته ای یا به احتمال زیاد با کلاهک هسته ایِ بورِوستنیک است. آمریکایی ها این امکانات را مطالبه یا منع می نمایند، یا اینکه آن را به نوعی محاسبه و محدود خواهند کرد. من دقیقاً نمی دانم که موضع ما چه خواهد بود، اما به احتمال زیاد ما این موارد را به نوعی با مقررات سیستم های دفاعی موشکی پیوند می دهیم.