مسئولان دست از بازیهای سیاسی و درگیریهای جناحی بردارند - تور فرانسه

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرنگاران، ستاد بزرگداشت مقام دانشجو انجمن اسلامی دانشجویان (دفتر تحکیم وحدت) دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در بیانیه ای ضمن تبریک روز دانشجو، خطاب به مسئولان کشوری نوشت: دست از بازی های سیاسی و درگیری های جناحی بردارید که نتیجه ای جز باخت برای خودشان و مردم به همراه ندارد و به جای آن، هم هدف و هم قسم با یکدیگر بر روی مسائل اساسی متمرکز شوند و در مقابل جبهه گسترده استکبار، صف آرایی مناسبی داشته باشند.

در این بیانیه آمده است:

سال جاری در حالی به استقبال روز دانشجو میرویم که شرایط حاکم بر ایران و دنیا متفاوت از سال های گذشته است، پاندمی کرونا از یک طرف و پاندمی ناامیدی و بی رمقی کم سابقه در سایه بی تدبیری پیشرونده مسئولان از طرف دیگر، شرایط نسبتا سختی را روانه معاش مردمانمان نموده است.

اما روز دانشجو، اما صدای دانشجو، اما صدا و فکر و قلم دانشجو... گرچه آن هم کمرنگ شده و تا حدی به حاشیه رفته، اما باز هم برنده و نافذ بن بست شکن است.

البته به وقتش باید نشست و آسیب شناسی کرد که چرا دانشجوی دهه 90 اینقَدَر از ادوارِ دهه 70 و 80ش عقب است و اصلا به گرد پای دهه 60 که نمیرسد. چه شد که جنبش اصیل دانشجویی که روزی یکی از بازو های قدرتمند مردم و انقلابش بود با گذشت چند سال رفته رفته اثر گذاری اجتماعی اش ضعیف تر شد. نکند به ویترینی تبدیل شویم که 16 آذر به 16 آذرِ هر سال، مسئولان یکی دوساعت از حالمان اندک تفقدی بنمایند و خودمان نیز خرسند وار به یکدیگر تبریک بگوییم و از آن همه آرمان و آرزو عبور کنیم. در این باره حرف زیاد است که شرحش در این بیانیه نمیگنجد و ساحت دیگری می طلبد.

این فرصت و این روز را مغتنم میدانیم و می خواهیم چند جمله را خطاب به مخاطب های خاص عرضه کنیم. در بند اول مسئولین را خطاب قرار می دهیم. آنان که هر چه جلوتر می رویم، راه خود را بیشتر از مردم جدا می نمایند و مردم را در مقام غریبه خود فرض داشته اند. گویا فراموش نموده اند این جمله پیر جماران را که مردم، ولی نعمت ما هستند.

فریاد های مولای متقیان، علی (ع) در آن نامه معروف به عثمان بن حنیف، کار گزارش در بصره که سفره خود را از مردم جدا نموده بود و هم پیاله ثروتمندان شده بود، پژواکش در پهنه تاریخ هنوز به گوش میرسد.

از آنان خواهش می کنیم دست از بازی های سیاسی و درگیری های جناحی بردارند که نتیجه ای جز باخت برای خودشان و مردم به همراه ندارد و به جای آن، هم هدف و هم قسم با یکدیگر بر روی مسائل اساسی متمرکز شوند و در مقابل جبهه گسترده استکبار، صف آرایی مناسبی داشته باشند.

در بند دوم چند نکته ای را خطاب به هم قطارانمان؛ دانشجویان این دانشگاه عرض خواهیم کرد. چند سالی ست که مراسم گرامیداشت روز دانشجو؛ سبب شده که ما با شکل تازه ای از رفتار برخی از مسئولین روبرو باشیم. مهربانی؛ خوش مشربی و شیرین زبانی ویژگی هایی ست که گویی برای همین یک روز فعال میگردد و بیشترین استفاده از آن صورت میگیرد، اما مگر بی کفایتی و عدم توجه به دانشجو در طول سال موضوعی ست که بگردد با یک شاخه گل و چند لبخند فراموش گردد؟ رفتار برخی از مسئولین در این روز به گونه تغییر میکند که انگار نه انگار مقصر وضع فعلی آموزشی و تربیتی دانشجو ها، آن ها هستند.

نکته ای که ما نباید از آن غفلت کنیم که بنظر مهم ترین مسئله بدنبال چنین آسیب هایی در فضای دانشگاه است، عدم کسب رضایت و وجود نظارت دانشجو بر رفتار مسئولین بوده که عدول از این مسئله موجب چنین اتفاقاتی شده است.

ما دانشجویان آنجا که در مطالبه هر روزه خود از مسئولین عقب ماندیم، آنجا که بر رفتار آن ها نظارت نکردیم و خود را از تک تک مسائل مربوط به دانشجو عقب کشیدیم، به چنین روز هایی دچار شدیم.

برگشت به همان نقطه ای که دانشجو به متن برگردد و بدنبال آن به موتور پیشران جامعه تبدیل گردد، صرفا با شناخت و مبارزه برای کسب صندلی درست خود بدست می آید و با دوری کردن از مسائل و در دام این چنین رفتار هایی افتادن محقق و میسر نخواهد شد.

و، اما سخن پایانی ام خطاب به ملت عزیز ایران خواهد بود.

به حق که مردم عزیز ما، این جامعه با شرف و مقتدر؛ اسوه و الگوی تمام ملت های مقاوم و آزاده دنیا هستند. مقاومت چهل ساله این ملت و همراهی با این نظام مهم ترین دستاورد جمهوری اسلامی بی شک بوده و باید از آن حراست و پاسداری کرد.

قطع به یقین، این مقاومت و ایستادگی هیچ گاه به معنای تایید شرایط موجود و انکار واقعیت های مالی و فرهنگی نبوده و نیست و هر شخصی با هر گرایش سیاسی وظیفه ای جز خدمت به این ملت را ندارد و مطالبه آن نیز حق همه آحاد ملت است، اما چند نکته ای در این باب وجود دارد که بیان آن و توجه به آن خالی از لطف نیست.

از حدود چهار سال پیش که دولت فعلی با آمریکا وارد مذاکره و توافق برجام شد، متاسفانه شرایط برخلاف وعده های گفته شده تغییر کرد. برطرف تحریم ها ک قرار بود به نفع این ملت و شلوغ شدن سفره این مردم منجر گردد، از قضا برطرف که نشد هیچ؛ بر آن هم افزوده شد. جدای از همه نگاه های سیاسی که تا الان وجود داشته و گفته می گردد، بنظر میرسد که ممالک غربی با قدرتمند شدن این مردم و عزیز شدن ملت ایران؛ مشکل جدی دارند و تا نابودی آن و چند دسته شدن کشورمان از پای نخواهند نشست.

از همین رو ممکن است که در روز های پیش رو باز با طرح گشایش های فراوانی به سراغ ما بیاییند و با دادن وعده هایی سعی در جلب توجه ما ایرانیان داشته باشند، اما باید توجه جدی داشت که برطرف تحریم ها تنها در زمانی به وقوع میرسید که کشور ایران نیز مانند سایر ابرقدرت های دنیا به یک کشور مقتدر تبدیل گردد تا آن کشور ها نه از سر ترحم، بلکه از ترس تحریم هارا بردارند و کاری به ایرانیان نداشته باشند.