پاکسازی بقایای معماری محوطه تاریخی صفه سرمسجد در مسجد سلیمان - تور فرانسه

معاون میراث فرهنگی خوزستان، مرجان شوشتری، امروز شنبه 5 اسفند 96 گفت:

به منظور پاک سازی و سامان دهی بخش های آسیب دیده مجموعه سرمسجد بر فراز صفه مقدس که پیش تر از سوی گیرشمن کاوش و معرفی شده بود، هم اکنون طی قراردادی با هماهنگی پژوهشگاه باستان شناسی، تحت عنوان پاک سازی و سامان دهی صفه سرمسجد از سوی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان عقد شد و مقدمات اجرایی لازم فراهم آمد.

وی افزود:

به منظور رعایت کامل اصول فعالیت در محوطه های تاریخی، دقت حداکثری در شناخت بقایای معماری موجود، بهره گیری کامل از اسناد منتشرشده از سوی کاوشگران اولیه مجموعه و انجام نظارت مستمر بر جمع آوری بقایای فروریخته معماری با مشورت استادان و پیشکسوتان امر، قرار شد در وهله اول در محل های معین شده پیش از هرگونه اقدام در راستای پاک سازی، تیم باستان شناس اقدام به جمع آوری بقایای فروریخته، پاک سازی محیطی و فراهم آوردن مقدمات لازم کند.

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان تأکید کرد:

بر این اساس، طرح اولیه آماده و مجوز لازم با عنوان برنامه پاک سازی و جمع آوری بقایای معماری فروریخته معبد بزرگ و معبد شمال شرقی مسجد سلیمان از سوی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شد. درحال حاضر عملیات مستندسازی میدانی اولیه با رعایت تمام اصول علمی، اقدامات اولیه برای پاک سازی محیطی و گردآوری بقایای آواری فروریخته در دو بخش مشهور به معبد مرکزی و بنای مشهور به شمال شرقی انجام شده و فضاهای لازم برای انجام اقدامات پاک سازی با هدف سامان دهی و حفاظت معین شده است.

شوشتری افزود:

پس از معین شدن فضاها و بقایای معماری، اقدامات لازم به منظور حفاظت و تثبیت وضع موجود و در صورت لزوم بازچینی و تکمیل بخش های فروریخته با استفاده از مصالح خود مجموعه انجام شد.

وی بیان نمود:

برآورد برای معین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه سرمسجد، طراحی سایت موزه، بازچینی بعضی جداره های فروریخته، پژوهش های منظر فرهنگی به منظور تکمیل نقشه عرصه و حریم پیشنهادی محوطه ی سرمسجد و عملیات امسال با هدف بازسازی و ساماندهی مجموعه، از دیگر طرح های اجراشده از سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای شناخت، حفاظت و معرفی این اثر تاریخی ارزشمند است.

صفه تاریخی سرمسجد مشرف بر شهر مسجدسلیمان و در جوار بافت مسکونی محله نصیرآباد قرار گرفته و در سال 1316 با شماره سند 300 در لیست آثار ملی ایران ثبت شده است. رومن گیرشمن بیشترین پژوهش های میدانی در این مجموعه را انجام داده است. کسانی مانند ژاک دومرگان، آندره گدار و سراورل اشتاین قبل از او نیز به آثار تاریخی این منطقه اشاره هایی نموده اند.